The Supreme Lord said: O Parth, one who embarks on the spiritual path does not face destruction either in this world or the next. My dear friend, one who strives for God-realization is never defeated by evil.
Description
The word “Tāta” is a term of endearment that literally means “son.” By addressing Arjun as Tāta in this verse, Shree Krishna is expressing his affection for him. The term Tāta is often used affectionately for a son, and since the Guru is like a father to his disciple, the Guru may also address the disciple this way. Here, by showing his affection and grace toward Arjun, Shree Krishna indicates that God cares for those who follow his path. They are dear to God because they engage in the most auspicious activities, and “the doer of good never comes to grief.” This verse assures that God preserves the devotee both in this world and the next. This pronouncement offers great reassurance to all spiritual aspirants. Shree Krishna then proceeds to explain how God preserves the efforts of the yogi who does not complete the journey in the current life.
भगवान ने कहा: हे पार्थ, जो आध्यात्मिक मार्ग पर चलता है उसे न तो इस लोक में और न ही अगले लोक में विनाश का सामना करना पड़ता है। मेरे प्रिय मित्र, जो ईश्वर-प्राप्ति के लिए प्रयास करता है वह कभी भी बुराई से पराजित नहीं होता है।
विवरण
“ताता” शब्द प्रेम का एक शब्द है जिसका शाब्दिक अर्थ “पुत्र” है। इस श्लोक में अर्जुन को टाटा कहकर संबोधित करके श्रीकृष्ण उनके प्रति अपना स्नेह व्यक्त कर रहे हैं। टाटा शब्द का प्रयोग अक्सर पुत्र के लिए स्नेहपूर्वक किया जाता है, और चूँकि गुरु अपने शिष्य के लिए पिता के समान होता है, इसलिए गुरु भी शिष्य को इस प्रकार संबोधित कर सकता है। यहां, अर्जुन के प्रति अपना स्नेह और अनुग्रह दिखाकर, श्री कृष्ण संकेत देते हैं कि भगवान उन लोगों की परवाह करते हैं जो उनके मार्ग पर चलते हैं। वे भगवान को प्रिय हैं क्योंकि वे सबसे शुभ कार्यों में संलग्न रहते हैं, और “भलाई करने वाले को कभी दुःख नहीं होता।” यह श्लोक आश्वस्त करता है कि भगवान भक्त की इस लोक और परलोक दोनों में रक्षा करते हैं। यह घोषणा सभी आध्यात्मिक जिज्ञासुओं को बहुत आश्वासन देती है। इसके बाद श्रीकृष्ण बताते हैं कि कैसे भगवान उस योगी के प्रयासों को सुरक्षित रखते हैं जो वर्तमान जीवन में यात्रा पूरी नहीं कर पाता है।
ସର୍ବୋପରି ପ୍ରଭୁ କହିଛନ୍ତି: ହେ ପାର୍ଥ, ଯିଏ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ପଥ ଆରମ୍ଭ କରେ, ସେ ଏହି ଜଗତରେ କିମ୍ବା ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ବିନାଶର ସମ୍ମୁଖୀନ ହୁଏ ନାହିଁ | ମୋର ପ୍ରିୟ ବନ୍ଧୁ, ଯିଏ God ଶ୍ବର-ହୃଦୟଙ୍ଗମ ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରେ, ସେ ମନ୍ଦ ଦ୍ୱାରା କଦାପି ପରାଜିତ ହୁଏ ନାହିଁ |
ବର୍ଣ୍ଣନା
“Tāta” ଶବ୍ଦଟି ଏକ ସ୍ନେହର ଶବ୍ଦ ଯାହା ଶବ୍ଦର ଅର୍ଥ ହେଉଛି “ପୁତ୍ର” | ଏହି ପଦରେ ଅର୍ଜୁନଙ୍କୁ ଟାଟା ବୋଲି ସମ୍ବୋଧନ କରି ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ତାଙ୍କ ପ୍ରତି ସ୍ନେହ ବ୍ୟକ୍ତ କରୁଛନ୍ତି। ଟାଟା ଶବ୍ଦ ପ୍ରାୟତ a ପୁଅ ପାଇଁ ସ୍ନେହପୂର୍ଣ୍ଣ ଭାବରେ ବ୍ୟବହୃତ ହୁଏ, ଏବଂ ଯେହେତୁ ଗୁରୁ ନିଜ ଶିଷ୍ୟଙ୍କ ପିତାଙ୍କ ପରି, ଗୁରୁ ମଧ୍ୟ ଶିଷ୍ୟଙ୍କୁ ଏହିପରି ସମ୍ବୋଧନ କରିପାରନ୍ତି | ଏଠାରେ, ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ପ୍ରତି ତାଙ୍କର ସ୍ନେହ ଏବଂ ଅନୁଗ୍ରହ ଦେଖାଇ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ସୂଚାଇ ଦେଇଛନ୍ତି ଯେ ଯେଉଁମାନେ ତାଙ୍କ ପଥ ଅନୁସରଣ କରନ୍ତି ସେମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଭଗବାନ ଯତ୍ନ ନିଅନ୍ତି। ସେମାନେ God ଶ୍ବରଙ୍କ ପାଇଁ ପ୍ରିୟ, କାରଣ ସେମାନେ ଅତ୍ୟନ୍ତ ଶୁଭ କାର୍ଯ୍ୟକଳାପରେ ନିୟୋଜିତ ହୁଅନ୍ତି, ଏବଂ “ଭଲ କର୍ମକର୍ତ୍ତା କେବେ ଦୁ ief ଖକୁ ଆସନ୍ତି ନାହିଁ | ଏହି ପଦଟି ନିଶ୍ଚିତ କରେ ଯେ ଭଗବାନ ଭକ୍ତଙ୍କୁ ଏହି ଜଗତରେ ଏବଂ ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ସଂରକ୍ଷଣ କରନ୍ତି | ଏହି ଘୋଷଣା ସମସ୍ତ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଆଶାକର୍ମୀଙ୍କୁ ବହୁତ ଆଶ୍ୱାସନା ଦେଇଥାଏ | ଏହା ପରେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ବ୍ୟାଖ୍ୟା କରିବାକୁ ଆଗେଇ ଆସନ୍ତି ଯେ ଯୋଗର ପ୍ରୟାସକୁ ଭଗବାନ କିପରି ସଂରକ୍ଷଣ କରନ୍ତି, ଯିଏ ସାମ୍ପ୍ରତିକ ଜୀବନରେ ଯାତ୍ରା ସମାପ୍ତ କରନ୍ତି ନାହିଁ |
