When I manifest in My personal form, deluded individuals fail to recognize Me. They do not understand My divine nature as the Supreme Lord of all beings.
Description
Shree Krishna uses the term mūḍha to describe those who fail to recognize His divine personal form, considering it a limitation on God’s omnipotence. If God can create infinite forms in the universe, denying His ability to manifest a personal form contradicts His all-powerful nature. The Vedic scriptures affirm that God’s personal form is divine, eternal, and blissful, free from material defects (sat-chit-ānand).
While God’s form is divine, human perception is limited by material senses. Depending on one’s nature, people perceive Him differently—some see Him as extraordinary, others as ordinary, and some even criticize Him. Only God-realized saints, blessed with divine vision, can truly recognize Him as the Supreme. Thus, Shree Krishna explains that deluded souls fail to grasp His divinity when He descends in the world.
जब मैं अपने व्यक्तिगत रूप में प्रकट होता हूं, तो भ्रमित व्यक्ति मुझे पहचानने में विफल हो जाते हैं। वे सभी प्राणियों के सर्वोच्च भगवान के रूप में मेरे दिव्य स्वभाव को नहीं समझते हैं।
विवरण
श्री कृष्ण *मूढ़* शब्द का उपयोग उन लोगों के लिए करते हैं जो उनके दिव्य व्यक्तिगत रूप को पहचानने में विफल रहते हैं, इसे भगवान की सर्वशक्तिमानता पर एक सीमा मानते हैं। यदि ईश्वर ब्रह्मांड में अनंत रूप बना सकता है, तो व्यक्तिगत रूप को प्रकट करने की उसकी क्षमता को नकारना उसकी सर्वशक्तिमान प्रकृति के विपरीत है। वैदिक शास्त्र पुष्टि करते हैं कि भगवान का व्यक्तिगत रूप दिव्य, शाश्वत और आनंदमय है, जो भौतिक दोषों से मुक्त है (*सत्-चित-आनंद*)।
जबकि ईश्वर का स्वरूप दिव्य है, मानवीय अनुभूति भौतिक इंद्रियों द्वारा सीमित है। किसी के स्वभाव के आधार पर, लोग उसे अलग-अलग तरह से समझते हैं – कुछ उसे असाधारण के रूप में देखते हैं, दूसरे उसे सामान्य के रूप में देखते हैं, और कुछ उसकी आलोचना भी करते हैं। केवल ईश्वर-प्राप्त संत, दिव्य दृष्टि से धन्य, ही वास्तव में उन्हें सर्वोच्च के रूप में पहचान सकते हैं। इस प्रकार, श्री कृष्ण बताते हैं कि जब वह दुनिया में अवतरित होते हैं तो भ्रमित आत्माएं उनकी दिव्यता को समझने में विफल हो जाती हैं।
ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ମୋର ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ରୂପରେ ପ୍ରକାଶ କରେ, ଭ୍ରାନ୍ତ ବ୍ୟକ୍ତିମାନେ ମୋତେ ଚିହ୍ନିବାରେ ବିଫଳ ହୁଅନ୍ତି | ସେମାନେ ମୋର divine ଶ୍ୱରୀୟ ପ୍ରକୃତିକୁ ସମସ୍ତ ପ୍ରାଣୀମାନଙ୍କର ସର୍ବୋଚ୍ଚ ପ୍ରଭୁ ଭାବରେ ବୁ do ନ୍ତି ନାହିଁ |
ବର୍ଣ୍ଣନା
ଶ୍ରୀ କୃଷ୍ଣ * mūḍha * ଶବ୍ଦ ବ୍ୟବହାର କରନ୍ତି ଯେଉଁମାନେ ତାଙ୍କର divine ଶ୍ୱରୀୟ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ରୂପକୁ ଚିହ୍ନିବାରେ ବିଫଳ ହୁଅନ୍ତି, ଏହାକୁ God’s ଶ୍ବରଙ୍କ ସର୍ବଶକ୍ତି ଉପରେ ଏକ ସୀମା ବୋଲି ବିବେଚନା କରନ୍ତି | ଯଦି ଭଗବାନ ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡରେ ଅସୀମ ରୂପ ସୃଷ୍ଟି କରିପାରନ୍ତି, ତେବେ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ରୂପ ପ୍ରକାଶ କରିବାର କ୍ଷମତାକୁ ଅସ୍ୱୀକାର କରିବା ତାଙ୍କର ସର୍ବଶକ୍ତିମାନ ପ୍ରକୃତିର ବିରୋଧ କରେ | ବ ed ଦିକ ଶାସ୍ତ୍ରଗୁଡିକ ନିଶ୍ଚିତ କରେ ଯେ God’s ଶ୍ବରଙ୍କ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ରୂପ divine ଶ୍ୱରୀୟ, ଅନନ୍ତ ଏବଂ ସୁଖୀ, ବସ୍ତୁଗତ ତ୍ରୁଟିରୁ ମୁକ୍ତ (* sat-chit-ānand *) |
ଭଗବାନଙ୍କ ରୂପ divine ଶ୍ୱରୀୟ ହୋଇଥିବାବେଳେ ମାନବୀୟ ଧାରଣା ବସ୍ତୁ ଇନ୍ଦ୍ରିୟ ଦ୍ୱାରା ସୀମିତ | ଜଣଙ୍କର ପ୍ରକୃତି ଉପରେ ନିର୍ଭର କରି ଲୋକମାନେ ତାଙ୍କୁ ଭିନ୍ନ ଭାବରେ ଅନୁଭବ କରନ୍ତି – କେହି କେହି ତାଙ୍କୁ ଅସାଧାରଣ, ଅନ୍ୟମାନେ ସାଧାରଣ ଭାବରେ ଦେଖନ୍ତି, ଆଉ କେହି କେହି ତାଙ୍କୁ ସମାଲୋଚନା କରନ୍ତି | କେବଳ God ଶ୍ବରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପ୍ରାପ୍ତ ସାଧୁମାନେ, divine ଶ୍ୱରୀୟ ଦର୍ଶନ ଦ୍ୱାରା ଆଶୀର୍ବାଦ ପ୍ରାପ୍ତ ହୋଇ, ତାଙ୍କୁ ପ୍ରକୃତରେ ସର୍ବୋଚ୍ଚ ଭାବରେ ଚିହ୍ନି ପାରିବେ | ତେଣୁ, ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ବ୍ୟାଖ୍ୟା କରିଛନ୍ତି ଯେ ଭ୍ରାନ୍ତ ଆତ୍ମାମାନେ ଯେତେବେଳେ ସେ ଜଗତକୁ ଓହ୍ଲାନ୍ତି ସେତେବେଳେ ତାଙ୍କର inity ଶ୍ୱରତାକୁ ବୁ to ିବାରେ ବିଫଳ ହୁଅନ୍ତି |
