Shrimad Bhagwat Geeta Chapter 9 shlok 15

Use captivating language to highlight your expertise and showcase your skills, enticing potential clients and inspiring them to choose your services without hesitation.

Description

Sādhaks (spiritual practitioners) take various paths in their quest to realize the Absolute Truth. Shree Krishna previously described the path of devotion, where devotees surrender at the lotus feet of the Supreme Lord, embracing their eternal identity as His parts and servants. He now elaborates on other spiritual paths that sādhaks pursue.

Practitioners of jñāna-yog perceive themselves as one with God and meditate on teachings such as so ’haṁ (I am That) and śhivo ’haṁ (I am Shiv). Their ultimate goal is to realize the Supreme Entity as the undifferentiated Brahman, characterized by eternality, knowledge, and bliss, yet devoid of form, qualities, virtues, or pastimes. Shree Krishna explains that these jñāna yogis also worship Him, though in His formless, all-pervading aspect. Conversely, there are aṣhṭāṅg yogis and others who view themselves as distinct from God and relate to Him accordingly.

Others worship the manifest universe as a representation of God. This approach, known in Vedic philosophy as viśhwaroop upāsanā (worship of the cosmic form of God), aligns with the Western philosophical concept of Pantheism, derived from the Greek words pan (all) and theos (God). Spinoza is one of the most renowned proponents of this philosophy. While regarding the world as a part of God and maintaining a divine attitude toward it is valid, it is an incomplete understanding. Such practitioners lack awareness of other dimensions of the Supreme Divine Entity, including Brahman (the undifferentiated, all-pervading aspect), Paramātmā (the Supreme Soul within all hearts), and Bhagavān (the personal form of God).

How can such diverse approaches all lead to the worship of the same God? Shree Krishna addresses this question in the subsequent verses.

कुछ लोग ज्ञान की खोज में अनेक प्रकार से मेरी पूजा करते हैं। कुछ लोग मुझे अपने से अविभाज्य के रूप में देखते हैं, अन्य मुझे विशिष्ट के रूप में देखते हैं, और कुछ मेरी ब्रह्मांडीय अभिव्यक्ति के अनगिनत रूपों में मेरा आदर करते हैं।

विवरण

साधक (आध्यात्मिक अभ्यासी) पूर्ण सत्य की प्राप्ति की खोज में विभिन्न मार्ग अपनाते हैं। श्री कृष्ण ने पहले भक्ति के मार्ग का वर्णन किया था, जहाँ भक्त उनके अंशों और सेवकों के रूप में अपनी शाश्वत पहचान को अपनाते हुए, सर्वोच्च भगवान के चरण कमलों में समर्पण करते हैं। अब वह साधकों द्वारा अपनाए जाने वाले अन्य आध्यात्मिक मार्गों के बारे में विस्तार से बताते हैं।

ज्ञान-योग के अभ्यासी खुद को भगवान के साथ एक मानते हैं और ‘सो’ हम (मैं वह हूं) और शिवो ‘हम (मैं शिव हूं) जैसी शिक्षाओं पर ध्यान देते हैं। उनका अंतिम लक्ष्य सर्वोच्च इकाई को अविभाज्य ब्रह्म के रूप में महसूस करना है, जो शाश्वतता, ज्ञान और आनंद से युक्त है, फिर भी रूप, गुण, गुणों या अतीत से रहित है। श्री कृष्ण बताते हैं कि ये ज्ञान योगी भी उनकी पूजा करते हैं, हालांकि उनके निराकार, सर्वव्यापी पहलू में। इसके विपरीत, अष्टांग योगी और अन्य लोग हैं जो स्वयं को ईश्वर से अलग मानते हैं और तदनुसार उससे संबंधित होते हैं।

अन्य लोग ईश्वर के प्रतिनिधित्व के रूप में प्रकट ब्रह्मांड की पूजा करते हैं। यह दृष्टिकोण, जिसे वैदिक दर्शन में विश्वरूप उपासना (भगवान के ब्रह्मांडीय रूप की पूजा) के रूप में जाना जाता है, पंथवाद की पश्चिमी दार्शनिक अवधारणा के साथ संरेखित है, जो ग्रीक शब्द पैन (सभी) और थियोस (भगवान) से लिया गया है। स्पिनोज़ा इस दर्शन के सबसे प्रसिद्ध समर्थकों में से एक है। यद्यपि संसार को ईश्वर का अंश मानना ​​और उसके प्रति दैवीय दृष्टिकोण बनाए रखना वैध है, परंतु यह एक अधूरी समझ है। ऐसे अभ्यासकर्ताओं में सर्वोच्च दिव्य इकाई के अन्य आयामों के बारे में जागरूकता का अभाव है, जिसमें ब्राह्मण (अविभेदित, सर्वव्यापी पहलू), परमात्मा (सभी दिलों के भीतर सर्वोच्च आत्मा), और भगवान (भगवान का व्यक्तिगत रूप) शामिल हैं।

ऐसे विविध दृष्टिकोण एक ही ईश्वर की पूजा की ओर कैसे ले जा सकते हैं? श्री कृष्ण इस प्रश्न को अगले श्लोकों में संबोधित करते हैं।

କିଛି ଲୋକ, ଜ୍ଞାନ ଅନ୍ୱେଷଣ କରି ମୋତେ ବିଭିନ୍ନ ଉପାୟରେ ଉପାସନା କରନ୍ତି | କେହି କେହି ମୋତେ ନିଜଠାରୁ ଅବିଚ୍ଛେଦ୍ୟ ଦେଖନ୍ତି, ଆଉ କେହି ମୋତେ ପୃଥକ ଭାବରେ ଦେଖନ୍ତି, ଏବଂ କେହି କେହି ମୋର ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡ ପ୍ରକାଶନର ଅସଂଖ୍ୟ ରୂପରେ ମୋତେ ସମ୍ମାନ କରନ୍ତି |

ବର୍ଣ୍ଣନା

ସାଧକ (ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ଅଭ୍ୟାସକାରୀ) ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ସତ୍ୟକୁ ହୃଦୟଙ୍ଗମ କରିବାକୁ ସେମାନଙ୍କର ଅନୁସନ୍ଧାନରେ ବିଭିନ୍ନ ପଥ ନିଅନ୍ତି | ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ପୂର୍ବରୁ ଭକ୍ତିର ମାର୍ଗ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଥିଲେ, ଯେଉଁଠାରେ ଭକ୍ତମାନେ ସର୍ବୋପରି ପ୍ରଭୁଙ୍କ କମଲ ପାଦରେ ଆତ୍ମସମର୍ପଣ କରନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କର ଅନନ୍ତ ପରିଚୟକୁ ତାଙ୍କର ଅଂଶ ଏବଂ ସେବକ ଭାବରେ ଗ୍ରହଣ କରନ୍ତି | ସେ ବର୍ତ୍ତମାନ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଆଧ୍ୟାତ୍ମିକ ପଥ ବିଷୟରେ ବର୍ଣ୍ଣନା କରିଛନ୍ତି ଯାହାକି ସାଧକମାନେ ଅନୁସରଣ କରନ୍ତି | Jñāna-yog ର ଅଭ୍ୟାସକାରୀମାନେ ନିଜକୁ ଭଗବାନଙ୍କ ସହିତ ଏକ ଭାବରେ ଅନୁଭବ କରନ୍ତି ଏବଂ “ହ ṁ” (ମୁଁ ସେହି) ଏବଂ “ହିଭୋ” ହା (ମୁଁ ଶିବ) ଭଳି ଶିକ୍ଷା ଉପରେ ଧ୍ୟାନ କରନ୍ତି | ସେମାନଙ୍କର ମୂଳ ଲକ୍ଷ୍ୟ ହେଉଛି ସର୍ବୋଚ୍ଚ ସଂସ୍ଥାକୁ ଅବିଭକ୍ତ ବ୍ରାହ୍ମଣ ଭାବରେ ହୃଦୟଙ୍ଗମ କରିବା, ଅନନ୍ତତା, ଜ୍ଞାନ, ଏବଂ ସୁଖ ଦ୍ୱାରା ବର୍ଣ୍ଣିତ, ତଥାପି ରୂପ, ଗୁଣ, ଗୁଣ, କିମ୍ବା ମନୋରଞ୍ଜନରୁ ବଞ୍ଚିତ | ଶ୍ରୀ କୃଷ୍ଣ ବ୍ୟାଖ୍ୟା କରିଛନ୍ତି ଯେ ଏହି ଜ ñ ନା ଯୋଗୀମାନେ ମଧ୍ୟ ତାଙ୍କୁ ଉପାସନା କରନ୍ତି, ଯଦିଓ ତାଙ୍କର ରୂପହୀନ, ସର୍ବବ୍ୟାପୀ ଦିଗରେ | ଅପରପକ୍ଷେ, ସେଠାରେ ଯୋଗୀ ଏବଂ ଅନ୍ୟମାନେ ଅଛନ୍ତି ଯେଉଁମାନେ ନିଜକୁ God ଶ୍ବରଙ୍କଠାରୁ ଭିନ୍ନ ବୋଲି ଭାବନ୍ତି ଏବଂ ସେହି ଅନୁଯାୟୀ ତାଙ୍କ ସହିତ ସମ୍ପର୍କ କରନ୍ତି |
ଅନ୍ୟମାନେ ସ୍ପଷ୍ଟ ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡକୁ ଭଗବାନଙ୍କ ପ୍ରତିନିଧିତ୍ୱ ଭାବରେ ପୂଜା କରନ୍ତି | ବ V ଦିକ ଦର୍ଶନରେ viśhwaroop upāsanā (ଭଗବାନଙ୍କ ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡର ରୂପର ଉପାସନା) ଭାବରେ ଜଣାଶୁଣା ଏହି ପନ୍ଥା, ପାଣ୍ଟିଜିମର ପାଶ୍ଚାତ୍ୟ ଦାର୍ଶନିକ ଧାରଣା ସହିତ ସମାନ, ଯାହା ଗ୍ରୀକ୍ ଶବ୍ଦ ପାନ୍ (ସମସ୍ତ) ଏବଂ ଥିଓସ୍ (ଭଗବାନ) ରୁ ଉତ୍ପନ୍ନ | ସ୍ପିନୋଜା ଏହି ଦର୍ଶନର ଅନ୍ୟତମ ପ୍ରଖ୍ୟାତ ସମର୍ଥକ | ବିଶ୍ God କୁ God ଶ୍ବରଙ୍କ ଏକ ଅଂଶ ଭାବରେ ଏବଂ ଏହା ଉପରେ ଏକ divine ଶ୍ୱରୀୟ ମନୋଭାବ ବଜାୟ ରଖିବା ବ valid ଧ, ଏହା ଏକ ଅସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ବୁ understanding ାମଣା | ଏହିପରି ଅଭ୍ୟାସକାରୀମାନେ ବ୍ରାହ୍ମଣ (ଅବିଭକ୍ତ, ସର୍ବବ୍ୟାପୀ ଦିଗ), ପରମାତ୍ମା (ସମସ୍ତ ହୃଦୟରେ ସର୍ବୋଚ୍ଚ ଆତ୍ମା) ଏବଂ ଭଗବାନ୍ (ଭଗବାନଙ୍କ ବ୍ୟକ୍ତିଗତ ରୂପ) ସମେତ ସର୍ବୋଚ୍ଚ ine ଶ୍ୱରୀୟ ସଂସ୍ଥାର ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଦିଗ ବିଷୟରେ ସଚେତନତାର ଅଭାବ | ଏହିପରି ବିବିଧ ଆଭିମୁଖ୍ୟ କିପରି ସମାନ God ଶ୍ବରଙ୍କ ଉପାସନାକୁ ନେଇପାରିବ? ପରବର୍ତ୍ତୀ ଶ୍ଳୋକରେ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ଏହି ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର ଦେଇଛନ୍ତି।

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Shopping Cart