Shrimad Bhagwat Geeta Chapter 4 shlok 3

I am disclosing this same ancient Yogic knowledge, which is the supreme secret, to you today because you are not only My friend but also My devoted disciple, capable of comprehending this profound wisdom.

Description

Shree Krishna informs Arjun that the ancient science being imparted to him is an exceptionally guarded secret. Secrecy in the world is typically maintained either out of selfishness, to withhold the truth, or to prevent the misuse of knowledge. However, the science of Yog remains veiled not for these reasons but because it demands a certain qualification for understanding. This verse unveils that qualification as devotion.

The profound message of the Bhagavad Gita transcends mere scholasticism or linguistic mastery. It necessitates devotion, which eradicates the subtle envy of the soul towards God and enables acceptance of the humble role as His tiny part and servitor.

Arjun was a fitting student of this science because he was a devoted worshipper of the Lord. Devotion to God can be expressed through various sentiments: adoring God as our King, feeling servitude toward God as our Master, considering God as our Friend, viewing God as our Child, or worshipping God as our Soul-beloved. Arjun worshipped God as his Friend, and hence Shree Krishna addresses him as such.

Without a heart imbued with devotion, one cannot fully grasp the essence of the Bhagavad Gita’s message. This verse also dismisses the commentaries on the Bhagavad Gita penned by scholars, jñānīs, yogis, tapasvīs, etc., who lack bhakti (devotion) towards God. According to this verse, their lack of devotion prevents them from comprehending the true essence of the supreme science revealed to Arjun, rendering their commentaries inaccurate or incomplete.

मैं आज उसी प्राचीन यौगिक ज्ञान को, जो परम रहस्य है, आपके सामने प्रकट कर रहा हूँ क्योंकि आप न केवल मेरे मित्र हैं, बल्कि मेरे समर्पित शिष्य भी हैं, जो इस गहन ज्ञान को समझने में सक्षम हैं।

विवरण

श्री कृष्ण ने अर्जुन को सूचित किया कि उन्हें जो प्राचीन विज्ञान प्रदान किया जा रहा है वह एक अत्यंत संरक्षित रहस्य है। दुनिया में गोपनीयता आमतौर पर या तो स्वार्थ के कारण, सत्य को छुपाने के लिए, या ज्ञान के दुरुपयोग को रोकने के लिए बनाए रखी जाती है। हालाँकि, योग का विज्ञान इन कारणों से नहीं बल्कि इसलिए छिपा हुआ है क्योंकि यह समझने के लिए एक निश्चित योग्यता की मांग करता है। यह श्लोक उस योग्यता को भक्ति के रूप में उजागर करता है।

भगवद गीता का गहन संदेश मात्र विद्वतावाद या भाषाई निपुणता से परे है। इसके लिए भक्ति की आवश्यकता होती है, जो ईश्वर के प्रति आत्मा की सूक्ष्म ईर्ष्या को मिटा देती है और उनके छोटे से अंश और सेवक के रूप में विनम्र भूमिका को स्वीकार करने में सक्षम बनाती है।

अर्जुन इस विज्ञान का एक उपयुक्त छात्र था क्योंकि वह भगवान का एक समर्पित उपासक था। ईश्वर के प्रति समर्पण विभिन्न भावनाओं के माध्यम से व्यक्त किया जा सकता है: ईश्वर को अपने राजा के रूप में मानना, ईश्वर को अपने स्वामी के रूप में मानना, ईश्वर को अपना मित्र मानना, ईश्वर को अपने बच्चे के रूप में देखना, या ईश्वर को अपने आत्मा-प्रिय के रूप में पूजा करना। अर्जुन भगवान को अपने मित्र के रूप में पूजते थे, इसलिए श्रीकृष्ण उन्हें इसी रूप में संबोधित करते हैं।

भक्ति से ओत-प्रोत हृदय के बिना, कोई भी भगवद गीता के संदेश के सार को पूरी तरह से नहीं समझ सकता है। यह श्लोक भगवद गीता पर विद्वानों, ज्ञानियों, योगियों, तपस्वियों आदि द्वारा लिखी गई टिप्पणियों को भी खारिज करता है, जिनमें भगवान के प्रति भक्ति की कमी है। इस श्लोक के अनुसार, उनकी भक्ति की कमी उन्हें अर्जुन को बताए गए सर्वोच्च विज्ञान के वास्तविक सार को समझने से रोकती है, जिससे उनकी टिप्पणियाँ गलत या अधूरी हो जाती हैं।

ମୁଁ ଆଜି ସେହି ସମାନ ପ୍ରାଚୀନ ଯୋଗିକ ଜ୍ଞାନକୁ ପ୍ରକାଶ କରୁଛି, ଯାହା ହେଉଛି ସର୍ବୋଚ୍ଚ ରହସ୍ୟ, କାରଣ ତୁମେ କେବଳ ମୋର ବନ୍ଧୁ ନୁହଁ ମୋର ଭକ୍ତ ଶିଷ୍ୟ ମଧ୍ୟ, ଏହି ଗଭୀର ଜ୍ଞାନକୁ ବୁ able ିବାରେ ସକ୍ଷମ |

ବର୍ଣ୍ଣନା

ଶ୍ରୀ କୃଷ୍ଣ ଅର୍ଜୁନଙ୍କୁ ସୂଚନା ଦେଇଛନ୍ତି ଯେ ତାଙ୍କୁ ଦିଆଯାଉଥିବା ପ୍ରାଚୀନ ବିଜ୍ଞାନ ଏକ ଅସାଧାରଣ ସୁରକ୍ଷା ଅଟେ। ଦୁନିଆରେ ଗୁପ୍ତତା ସାଧାରଣତ self ସ୍ୱାର୍ଥପରତା, ସତ୍ୟକୁ ଅଟକାଇବା କିମ୍ବା ଜ୍ଞାନର ଅପବ୍ୟବହାରକୁ ରୋକିବା ପାଇଁ ପରିଚାଳିତ ହୁଏ | ତଥାପି, ଯୋଗର ବିଜ୍ଞାନ ଏହି କାରଣଗୁଡିକ ପାଇଁ ନୁହେଁ ବରଂ ଏହା ବୁ understanding ିବା ପାଇଁ ଏକ ନିର୍ଦ୍ଦିଷ୍ଟ ଯୋଗ୍ୟତା ଆବଶ୍ୟକ କରେ | ଏହି ପଦଟି ସେହି ଯୋଗ୍ୟତାକୁ ଭକ୍ତି ଭାବରେ ଉନ୍ମୋଚନ କରେ |

ଭଗବଦ୍ ଗୀତାଙ୍କର ଗଭୀର ବାର୍ତ୍ତା କେବଳ ବିଦ୍ୱାନବାଦ ବା ଭାଷାଭିତ୍ତିକ ଦକ୍ଷତା ଅତିକ୍ରମ କରେ | ଏହା ଭକ୍ତି ଆବଶ୍ୟକ କରେ, ଯାହା ଭଗବାନଙ୍କ ପ୍ରତି ଆତ୍ମାର ସୂକ୍ଷ୍ମ vy ର୍ଷାକୁ ଦୂର କରିଥାଏ ଏବଂ ନମ୍ର ଭୂମିକାକୁ ତାଙ୍କର କ୍ଷୁଦ୍ର ଅଂଶ ଏବଂ ସେବକ ଭାବରେ ଗ୍ରହଣ କରିବାକୁ ସକ୍ଷମ କରେ |

ଅର୍ଜୁନ ଏହି ବିଜ୍ଞାନର ଜଣେ ଯୋଗ୍ୟ ଛାତ୍ର ଥିଲେ କାରଣ ସେ ପ୍ରଭୁଙ୍କର ଜଣେ ଭକ୍ତ ଉପାସକ ଥିଲେ। God ଶ୍ବରଙ୍କ ପ୍ରତି ଭକ୍ତି ବିଭିନ୍ନ ଭାବନା ମାଧ୍ୟମରେ ପ୍ରକାଶ କରାଯାଇପାରେ: God ଶ୍ବରଙ୍କୁ ଆମର ରାଜା ଭାବରେ ଉପାସନା କରିବା, ଆମର ଗୁରୁ ଭାବରେ God ଶ୍ବରଙ୍କ ପ୍ରତି ଦାସତ୍ୱ ଅନୁଭବ କରିବା, God ଶ୍ବରଙ୍କୁ ଆମର ବନ୍ଧୁ ଭାବରେ ଗ୍ରହଣ କରିବା, God ଶ୍ବରଙ୍କୁ ଆମର ଶିଶୁ ଭାବରେ ଦେଖିବା, କିମ୍ବା ଭଗବାନଙ୍କୁ ଆମର ପ୍ରାଣ-ପ୍ରିୟ ଭାବରେ ଉପାସନା କରିବା | ଅର୍ଜୁନ ଭଗବାନଙ୍କୁ ତାଙ୍କର ବନ୍ଧୁ ଭାବରେ ଉପାସନା କରିଥିଲେ ଏବଂ ତେଣୁ ଶ୍ରୀକୃଷ୍ଣ ତାଙ୍କୁ ଏହିପରି ସମ୍ବୋଧନ କରିଥିଲେ।

ଭକ୍ତିରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ହୃଦୟ ବିନା, ଭଗବଦ୍ ଗୀତାଙ୍କ ବାର୍ତ୍ତାର ମହତ୍ତ୍ fully କୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ରୂପେ ବୁ cannot ିପାରିବ ନାହିଁ | ଏହି ପଦଟି ବିଦ୍ୱାନ, ଜ ñ ନ, ଯୋଗୀ, ତାପସଭ ଇତ୍ୟାଦିଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଲିଖିତ ଭଗବଦ୍ ଗୀତା ଉପରେ ଥିବା ମନ୍ତବ୍ୟକୁ ମଧ୍ୟ ଖାରଜ କରିଦିଏ, ଯେଉଁମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଭଗବାନଙ୍କ ନିକଟରେ ଭକ୍ତି (ଭକ୍ତି) ଅଭାବ ରହିଛି। ଏହି ପଦ ଅନୁଯାୟୀ, ସେମାନଙ୍କର ଭକ୍ତିର ଅଭାବ ସେମାନଙ୍କୁ ଅର୍ଜୁନଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରକାଶିତ ସର୍ବୋଚ୍ଚ ବିଜ୍ଞାନର ପ୍ରକୃତ ମହତ୍ତ୍ୱକୁ ବୁ from ିବାରେ ବାରଣ କରିଥାଏ, ଏବଂ ସେମାନଙ୍କର ମନ୍ତବ୍ୟକୁ ଭୁଲ୍ କିମ୍ବା ଅସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ କରିଥାଏ |

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Shopping Cart