For those whose ignorance is dispelled by divine knowledge, the Supreme Entity is revealed, just as the sun illuminates everything when it rises.
Description
The sun’s power in dispelling the darkness of night is unparalleled. The Ramayana states:
rākāpati ṣhoṛasa uahiñ tārāgana samudāi
sakala girinha dava lāia binu rabi rāti na jāi
“Despite the combined light of the full moon and all the visible stars in a cloudless sky, the night does not vanish. But the moment the sun rises, the night swiftly disappears.” The sun’s light is so powerful that darkness cannot persist in its presence. Similarly, the light of God’s knowledge effectively dispels the darkness of ignorance.
Darkness creates illusions. In the darkness of a cinema hall, the light falling on the screen creates an illusion of reality, engrossing the viewers. However, when the main lights are switched on, the illusion vanishes, and people realize they were merely watching a movie. In the same way, in the darkness of ignorance, we identify with the body and consider ourselves the doers and enjoyers of our actions. When the light of God’s knowledge shines brightly, the illusion swiftly retreats, and the soul awakens to its true spiritual identity, even while residing in the city of nine gates. The soul had fallen into illusion because God’s material energy (avidyā śhakti) had enveloped it in darkness. This illusion is dispelled when God’s spiritual energy (vidyā śhakti) illuminates it with the light of knowledge.
जिन लोगों का अज्ञान दिव्य ज्ञान से दूर हो जाता है, उनके लिए सर्वोच्च सत्ता प्रकट हो जाती है, जैसे सूर्य उगने पर सब कुछ प्रकाशित कर देता है।
विवरण
इस श्लोक में, “प्रभु” शब्द का प्रयोग भगवान के लिए किया गया है, जो दर्शाता है कि वह दुनिया के भगवान हैं। वह सर्वशक्तिमान है और संपूर्ण ब्रह्मांड को नियंत्रित करता है। फिर भी, ब्रह्मांड की गतिविधियों का संचालन करते हुए भी, वह अकर्ता ही रहता है। वह न तो हमारे कार्यों को निर्देशित करता है और न ही यह आदेश देता है कि हम अच्छे या बुरे कार्य करें। यदि वह हमारे निदेशक होते तो अच्छे और बुरे कार्यों पर विस्तृत निर्देशों की आवश्यकता नहीं होती। सभी धर्मग्रंथ एक सरल निर्देश के साथ समाप्त होंगे: “हे आत्माओं, मैं तुम्हारे सभी कार्यों का निदेशक हूं। आपको यह समझने की आवश्यकता नहीं है कि अच्छा या बुरा कार्य क्या है। मैं तुमसे जैसा चाहूँगा वैसा काम करवाऊँगा।”
“शरीर में नौ द्वार होते हैं – दो कान, एक मुँह, दो नासिका, दो आँखें, गुदा और जननांग। भौतिक चेतना में, शरीर के भीतर रहने वाली आत्मा नौ द्वारों वाले इस शहर से अपनी पहचान बनाती है। इस शरीर के भीतर परमेश्वर भी निवास करता है, जो संसार के सभी प्राणियों का नियंत्रक है। जब आत्मा भगवान के साथ अपना संबंध स्थापित कर लेती है, तो वह शरीर में रहते हुए भी उनकी तरह मुक्त हो जाती है।
इस श्लोक में श्रीकृष्ण कहते हैं कि देहधारी आत्मा न तो कर्ता है और न ही किसी चीज का कारण है। इससे यह प्रश्न उठता है कि क्या ईश्वर संसार में कार्यों का सच्चा कारण है, जिसे अगले श्लोक में संबोधित किया गया है।
ଯେଉଁମାନଙ୍କ ଅଜ୍ଞତା divine ଶ୍ୱରୀୟ ଜ୍ଞାନ ଦ୍ୱାରା ବିସର୍ଜନ କରାଯାଇଥାଏ, ସର୍ବୋପରି ସଂସ୍ଥା ପ୍ରକାଶିତ ହୁଏ, ଯେପରି ସୂର୍ଯ୍ୟ ଉଦୟ ହେବା ସମୟରେ ସବୁକିଛି ଆଲୋକିତ କରନ୍ତି |
ବର୍ଣ୍ଣନା
ଏହି ପଦରେ, “ପ୍ରଭାସ” ଶବ୍ଦ ଭଗବାନଙ୍କ ପାଇଁ ବ୍ୟବହୃତ ହୋଇଛି, ଯାହା ଦର୍ଶାଏ ଯେ ସେ ଜଗତର ପ୍ରଭୁ ଅଟନ୍ତି। ସେ ସର୍ବଶକ୍ତିମାନ ଏବଂ ସମଗ୍ର ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡକୁ ନିୟନ୍ତ୍ରଣ କରନ୍ତି | ତଥାପି, ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡର କାର୍ଯ୍ୟକଳାପ ପରିଚାଳନା କରିବା ସତ୍ତ୍ He େ ସେ ଅଣ-କାର୍ଯ୍ୟକର୍ତ୍ତା ଅଟନ୍ତି | ସେ ଆମର କାର୍ଯ୍ୟକୁ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ ଦିଅନ୍ତି ନାହିଁ କିମ୍ବା ଆମେ ଭଲ କିମ୍ବା ମନ୍ଦ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁ କି ନାହିଁ ତାହା ନିର୍ଣ୍ଣୟ କରନ୍ତି ନାହିଁ | ଯଦି ସେ ଆମର ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ଥାଆନ୍ତେ, ଭଲ ଏବଂ ଖରାପ କାର୍ଯ୍ୟ ଉପରେ ବିସ୍ତୃତ ନିର୍ଦ୍ଦେଶର ଆବଶ୍ୟକତା ନାହିଁ | ସମସ୍ତ ଶାସ୍ତ୍ର ଏକ ସରଳ ନିର୍ଦ୍ଦେଶନାମା ସହିତ ସମାପ୍ତ ହେବ: “ହେ ଆତ୍ମା, ମୁଁ ତୁମର ସମସ୍ତ କାର୍ଯ୍ୟର ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ | ଭଲ ବା ଖରାପ କାର୍ଯ୍ୟ କ’ଣ ତୁମେ ବୁ to ିବା ଆବଶ୍ୟକ ନାହିଁ | ମୁଁ ତୁମକୁ ଇଚ୍ଛା ଅନୁସାରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବି। ”
ସେହିପରି ଭାବରେ, ଭଗବାନ ଆମର କାର୍ଯ୍ୟକଳାପ ପାଇଁ ଦାୟୀ ନୁହଁନ୍ତି | ଯଦି ସେ ଜାଣିଶୁଣି ଆମ ଭିତରେ କରିବାର ଗର୍ବ ସୃଷ୍ଟି କରିଥାନ୍ତେ, ତେବେ ଆମେ ଆମର ଭୁଲ ପାଇଁ ତାଙ୍କୁ ଦାୟୀ କରିପାରିବା | ଅବଶ୍ୟ, ଆତ୍ମା ହିଁ ଅଜ୍ଞତାରୁ ଏହି ଗର୍ବକୁ ଗ୍ରହଣ କରେ | ଯଦି ଆତ୍ମା ଏହି ଅଜ୍ଞତାକୁ ଦୂର କରିବାକୁ ପସନ୍ଦ କରେ, ଭଗବାନ ଏହାକୁ ନିଜ ଅନୁଗ୍ରହରେ ବିଲୋପ କରିବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରନ୍ତି |
ତେଣୁ, କାର୍ଯ୍ୟର ଭାବନାକୁ ତ୍ୟାଗ କରିବା ହେଉଛି ଆତ୍ମାର ଦାୟିତ୍। | ଶରୀର ବସ୍ତୁ ପ୍ରକୃତିର ତିନୋଟି ମୋଡ୍ ଦ୍ୱାରା ଗଠିତ, ଏବଂ ସମସ୍ତ କାର୍ଯ୍ୟ ଏହି ମୋଡ୍ ଦ୍ୱାରା କରାଯାଏ | କିନ୍ତୁ ଅଜ୍ଞତାରୁ, ଆତ୍ମା ଶରୀର ସହିତ ପରିଚିତ ହୁଏ ଏବଂ କାର୍ଯ୍ୟର କର୍ମକର୍ତ୍ତା ଭାବରେ ଜଡିତ ହୁଏ, ଯାହା ବାସ୍ତବରେ ବସ୍ତୁ ପ୍ରକୃତି ଦ୍ୱାରା କରାଯାଇଥାଏ (ପଦ 3.27) |